xoves, 9 de maio de 2019

A grande remontada

Estratexias para enfrontarse con éxito ao fin de curso
 
Din que a estas alturas da película está todo o peixe vendido. É dicir, que é pouco probable (por non dicir imposible) que aquel estudante que teña suspendido oito materias na segunda avaliación vaia aprobar todo a final de curso… Pero víronse cousas máis raras. Ademais, trátase de facelo o mellor posible: talvez para máis dun sexa un éxito conseguir pasar de curso, contando coa convocatoria de setembro. Mentres que para moitos outros o obxectivo pode ser, nestas últimas semanas de curso, conseguir acabar en xuño cunha media de notable alto. Así que, en todo caso, vexamos que é o que se pode facer para aproveitar ao máximo as seis semanas que quedan de curso. Para empezar:
  • Non hai tempo que perder! É momento de concentrarse, de acomodar o mellor posible o lugar de estudo e de facer un esforzo por manterse afastado o máximo posible de móbiles, redes sociais e pantallas absorbentes en xeral. Informar os amigos de que nos imos someter a un esprinte final (e que se agradece que non nos insistan para saír) pode servir de axuda.
  • Cubrir un calendario cos días de curso que quedan, exames pendentes, entrega de traballos e materias ás que se vai dedicar cada xornada. Nalgúns casos poida que resulte útil deixar para setembro algunhas materias e centrarse en superar as outras.
  • Conseguir de forma superurxente todos os apuntamentos, libros, exercicios, mapas, láminas e o resto do material imprescindible para aprobar e que, pola razón que sexa, non se teña.
  • Estar moi atento á última clase antes do exame. É moi probable que o profesor dea pistas sobre as preguntas que vai pór no exame ou que insista en repasar tal ou cal contido. Seguro que cae.
  • Para estudar, utilizar a técnica de facer chuletas. Só a técnica. É dicir, resumir e esquematizar ao máximo a materia obxecto de exame, seleccionando os contidos fundamentais de cada tema e póndoos por escrito. E logo, a memorizar as chuletas (e a deixalas na casa o día do exame, para evitar tentacións).
  • Revisar modelos de exames que se fixeron ao longo do curso ou incluso en anos anteriores. Hai certos temas que sempre caen, ano tras ano.
  • Deixar un tempo para repasar. Aínda que estamos, como quen di, no tempo de desconto, merece a pena incluír os repasos en todo este proceso. Se non se dá este último paso, todo o esforzo terá sido inútil.

Para cada tipo de exame, unha técnica diferente


 

luns, 6 de maio de 2019

É listo coma un allo!

A estimulación educativa é fundamental para desenvolver o potencial xenético
 
Os xenes condicionan, pero non determinan a intelixencia, a sociabilidade, a empatía nin a creatividade dos nosos fillos. A interacción co ambiente (familiar, social e educativo) desde o minuto cero de vida, e incluso antes, é fundamental no desenvolvemento (ou non) desas potencialidades que xa veñen de serie. Desta forma, se o noso descendente ten a sorte de nacer con predisposición xenética cara á creatividade musical, pero non lle damos a oportunidade de desenvolvela, é posible que chegue a adulto sen ser sequera consciente de posuíla. Pola contra, un neno que naza con menores dotes nesa mesma área, pero que reciba máis estimulación de forma continuada, poderá manifestar un maior desenvolvemento das súas habelencias musicais ata alcanzar o grao da excelencia. 



Esta é unha das ideas principais que as familias poden aproveitar das achegadas nos últimos anos pola neuroeducación xunto con estas outras tres evidencias:
      1. O cerebro dos nenos é como unha esponxa que absorbe todo o que o rodea. Por iso o modelo que ofrezamos aos nosos fillos, por encima do que lles intentemos transmitir coas nosas palabras, vai moldear a súa forma de ser e relacionarse co mundo.
     2. A estimulación é un elemento crucial para a formación e desenvolvemento do cerebro. Todo o que os pais ofrecemos aos nosos fillos, desde a máis sutil das miradas ata as cóxegas máis aloucadas, ou desde o xogo máis divertido á conversación máis fonda, inflúe en como se constrúe o seu cerebro a base de novas conexións neuronais.


     3. A sobreestimulación, pola contra, é o inimigo número un do cerebro. O estrés e a saturación que provoca un exceso de estímulos (en non poucas ocasións recibidos a través do bombardeo das pantallas) xera cortisol, unha hormona que inflúe de forma negativa na conduta (reaccións agresivas), na aprendizaxe (a través de bloqueos ou problemas para memorizar) e nos aspectos emocionais (altas doses de frustración, menor autoestima e autoconfianza). 

Non se pode dicir que estas ideas sexan novas. A intuición e a experiencia dos pais hai xa varias décadas que deixaron claro que os fillos cun mellor desenvolvemento intelectual, emocional e social non son os que foron educados nos colexios máis caros e elitistas nin tampouco os que tiveron máis actividades extraescolares. Os segredos dunha educación de éxito son sinxelos, aínda que en xeral esixen un maior compromiso persoal. Trátase de ofrecer afecto incondicional e de crear un vínculo seguro cos fillos, de fomentar a autonomía e axudar a superar os medos, de establecer normas claras e de reforzar os comportamentos positivos. De dar exemplo e de cultivar a paciencia e o autocontrol. De fomentar a empatía… e de gozar educando.

(Preme no seguinte enlace para ler o artigo completo)



xoves, 2 de maio de 2019

Día Mundial contra el Acoso Escolar

Nerea Rodríguez: “Me dibujaron en el suelo como un conejo por mis dientes”


La exconcursante de 'OT 2017' habla sobre cómo fue ser víctima de bullying durante su infancia.

Con una sonrisa con dos dientes. Así se dibujaba Nerea Rodríguez cuando tenía cinco años, que pese a su corta edad, ya era víctima de acoso escolar. La joven cantante, que ha alcanzado el éxito tras su paso por Operación Triunfo, no le puso en su día nombre a lo que le pasaba en el colegio. “Yo recuerdo que en la época en la que tenía entre 12 y 15 años, cuando a mí me daban las notas, mi madre me preguntaba qué tal, y yo le decía que bien, pero que lo veíamos en casa, por miedo a las represalias de mis compañeros al verme feliz”, explica ella.


“Si para mí era duro, imagínate para una madre o un padre que tienen que ver cómo sufre su hijo y llega a casa llorando” añade la joven, que tiene claro que hoy en día hay demasiado acoso en las escuelas.
 


Material escolar que se rompe o desaparece con frecuencia, cambio bruscos de humor, aislamiento en el cuarto o dolores frecuentes de cabeza o estómago, pueden ser síntomas de que los menores están siendo víctimas de una situación de acoso. Para Nerea Rodríguez su salvación fue la música y el teatro, y aunque tiene claro que si hubiera pedido ayuda igual hoy no sería como es, sí que sabe que hubiera llegado al mismo sitio en el que se encuentra ahora pero con un camino más fácil: “Todo lo que pasé, me ha forjado. Pero no diré: 'Qué bien, gracias a los niños que se metieron conmigo porque ahora soy fuerte'. No, nunca diré eso porque yo hubiera tenido una infancia mucho más fácil sin niños que se hubieran metido conmigo”.


De hecho, según datos del Ministerio de Educación, en España se han detectado 5.557 posibles casos de acoso escolar durante este año (datos recabados a través del Teléfono contra el Acoso Escolar del Ministerio, el 900 018 018) . Un dato que, según Diana Díaz, directora del Teléfono del Menor de la Fundación ANAR (900 20 20 10), ha aumentado un 500% en los últimos ocho años. “Es muy importante saber que este fenómeno existe, y no intentar ocultarlo y minimizarlo porque actuar a los primeros síntomas de acoso escolar es la clave para acabar con ello”, explica Díaz que llevan atendiendo las llamadas de ayuda de jóvenes desde hace 25 años.



 

Miguel Bayod. Carlos Martínez. 02/05/2019.  El País